លោកស្រី ឡាក់ សំ អាយុ ៥៤ឆ្នាំ ជាកសិករ រស់នៅជាមួយប្តី និងសមាជិកគ្រួសារ ៧នាក់ ក្នុងនោះមានកូន២នាក់ ចៅ២នាក់ ក្មួយស្រី១នាក់ និងក្មួយប្រុសម្នាក់ នៅភូមិផ្លុង មានចម្ងាយប្រហែល១២គីឡូម៉ែត្រពីទីរួមខេត្តសៀមរាប។ បច្ចុប្បន្នលោកស្រីជាអ្នកសម្របសម្រួលសហគមន៍នៅអង្គការបន្ទាយស្រី ហើយទទួលបន្ទុកក្រុមសន្សំប្រាក់ និងឥណទានសម្រាប់ភូមិរបស់លោកស្រី។
លោកស្រី ឡាក់ សំ មានដីស្រែកន្លះហិកតា ដែលមានចម្ងាយប្រហែល ៤ គីឡូម៉ែត្រពីផ្ទះរបស់លោកស្រី។ លោកស្រីបន្តថា៖ «ពីមុន យើងមិនមានអ្វីក្រៅពីដីស្រែកន្លះហិកតា និងផ្ទះតូចមួយទេ។ យើងក្រីក្រណាស់។ ជួនកាលខ្ញុំរកមិនឃើញសូម្បីតែបាយ និងអំបិលឲ្យកូនខ្ញុំហូប»។
ប្តីរបស់លោកស្រីធ្លាប់ធ្វើជាទាហាន ហើយគាត់មិនអាចរកបានអ្វីក្រៅពីប្រាក់ខែរដ្ឋាភិបាលទាបបំផុត។ ឥឡូវនេះគាត់ធ្វើការជាកម្មករធម្មតានៅអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា ដែលរកចំណូលបានប្រហែល ៤៥ ដុល្លារក្នុងមួយខែ។
លោកស្រី ឡាក់ សំ មានមោទនភាពថា ក្នុងរយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំដែលធ្វើការក្នុងសមត្ថភាពរបស់លោកស្រីជាអ្នកសម្របសម្រួលសហគមន៍សម្រាប់ក្រុមសន្សំ និងឥណទាន នាងបានផ្លាស់ប្តូរច្រើន និងបង្ហាញពីការផ្លាស់ប្តូរសំខាន់ៗដែលលោកស្រីបានជួបប្រទះ។ “ខ្ញុំធ្លាប់ខ្មាស់អៀនជាមួយបុគ្គលិកអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ហើយលាក់ខ្លួនពីពួកគេ ប៉ុន្តែឥឡូវនេះខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាមានអំណាច ខ្ញុំមានអារម្មណ៍សុខស្រួល និងសប្បាយរីករាយនៅជុំវិញពួកគេ។ ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំអាចកត់ត្រាការចំណាយ និងប្រាក់ចំណូលដោយជោគជ័យសម្រាប់ក្រុមសន្សំ និងឥណទាន ហើយខ្ញុំមិនខ្លាចក្នុងការទំនាក់ទំនងជាមួយអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានដូចកាលពីមុននោះទេ។ ភាគច្រើនឥឡូវនេះ ខ្ញុំអាចរកចំណូលចិញ្ចឹមគ្រួសារបាន»។
លោកស្រីនិយាយដោយរីករាយថា៖ «ឥឡូវនេះ ខ្ញុំមានជ្រូក១០ក្បាល មាន់ជាង៥០ក្បាល និងត្រីប្រម៉ាជាង១០០ក្បាលក្នុងស្រះទឹករបស់ខ្ញុំ»។
លោកស្រី ឡាក់ សំ បានចូលជាសមាជិកធនាគារគោនៃគម្រោង IWDA ក្នុងឆ្នាំ ១៩៩៨។ ក្រោយមកលោកស្រីបានក្លាយជាប្រធានក្រុមឥណទានសហគមន៍នៃអង្គការបន្ទាយស្រី។ “អង្គការបន្ទាយស្រីបានផ្តល់ឱកាសល្អដល់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំភ័យខ្លាចខ្លាំងណាស់ដែលខ្ញុំមិនអាចដឹកនាំក្រុមឥណទាន។ ខ្ញុំទទួលបានការគាំទ្រច្រើនពីបុគ្គលិកអង្គការបន្ទាយស្រី បើមិនដូច្នេះទេ ខ្ញុំមិនអាចធ្វើការងារនេះបានទេ»។ ដោយសារនេះជាការងារស្ម័គ្រចិត្ត លោកស្រីត្រូវសុំការអនុញ្ញាតពីស្វាមី។ ដោយមានការលើកទឹកចិត្ត និងការលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងនៅក្នុងសហគមន៍ពីអង្គការបន្ទាយស្រី ស្វាមីរបស់លោកស្រីបានយល់ព្រមឱ្យនាងក្លាយជាប្រធានក្រុមសន្សំ និងឥណទាន។ លោកស្រីបានទទួលវគ្គបណ្តុះបណ្តាលជាច្រើនពីអង្គការបន្ទាយស្រី រួមទាំងការផ្តោតលើបច្ចេកទេសកសិកម្ម ការកត់ត្រាសម្រាប់ក្រុមសន្សំ និងឥណទាន ការតស៊ូមតិ វិមជ្ឈការ និងវិសហមជ្ឈការ និងអំពើហិង្សាក្នុងគ្រួសារ។
លោកស្រីបានចូលរួមក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍ និងបានផ្តល់ការគាំទ្រយ៉ាងសកម្មក្នុងការងារតស៊ូមតិ។ “ខ្ញុំបានចែករំលែកព័ត៌មាន និងជួយប្រមូលស្នាមមេដៃពីប្រជាសហគមន៍ ខ្ញុំបានជួបអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាពីរបីដង ដើម្បីចរចាឲ្យប្រជាពលរដ្ឋសង់ផ្ទះលើដី ខ្ញុំបានចូលរួមប្រជុំសភាដោយមិនខ្លាចញញើត ហើយខ្ញុំបានចែករំលែកចំណេះដឹង និងជំនាញរបស់ខ្ញុំអំពីការចិញ្ចឹមជ្រូក។ ដល់គ្រួសារជាច្រើនក្នុងភូមិរបស់ខ្ញុំ»។
បន្ថែមពីលើការទទួលបានជំនាញបច្ចេកទេស លោកស្រី ឡាក់ សំ អាចទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីជម្រើសដែលមានតាមរយៈក្រុមសន្សំប្រាក់ និងឥណទានសហគមន៍។ “ខ្ញុំបានខ្ចីប្រាក់ចំនួន ១,៣០០,០០០ រៀល (ប្រហែល ៣២៥ ដុល្លារ) រយៈពេល ៣ ខែ ដើម្បីទិញជ្រូក និងចំណីជ្រូក។ ប្រាក់នេះបានជួយខ្ញុំយ៉ាងច្រើន។ ខ្ញុំនឹងមិនមានបសុសត្វ និងឧបករណ៍ផ្សេងៗដូចសព្វថ្ងៃនេះទេ បើគ្មានការគាំទ្រទាំងអស់នោះទេ»។
ប្រភពចំណូលបច្ចុប្បន្នរបស់លោកស្រីគឺបានមកពីការលក់ជ្រូក (ជ្រូកមួយទិញក្នុងតម្លៃ ៤០ ដុល្លារ និងលក់បាន ១០០ ដុល្លារបន្ទាប់ពីរយៈពេល ៤ ខែ) ការលក់មាន់ (ក្នុងរយៈពេល ៦ ខែលោកស្រីអាចលក់បាន ១ គីឡូក្រាម = ៣,២៥ ដុល្លារ) ទិន្នផលស្រូវរបស់លោកស្រី (៥០០ គីឡូក្រាមក្នុងមួយឆ្នាំ ដែលអាចចិញ្ចឹមក្រពះបាន ២-៣ ខែ) និងការចិញ្ចឹមត្រីដែលគាត់បានចាប់ផ្តើមថ្មីៗនេះ។
