ពួកយើងមានមោទនភាពដែលបានរួមដំណើរជាមួយពួកគេ
អង្គការបន្ទាយស្រីប្រើបច្ចេកទេស «ការផ្លាស់ប្តូរដ៏សំខាន់បំផុត» សម្រាប់ការត្រួតពិនិត្យដើម្បីចាប់យកព័ត៌មានគុណភាពអំពីភាពខុសគ្នាពិតប្រាកដដែលកម្មវិធីកំពុងបង្កើតក្នុងជីវិតបុគ្គល។ រឿងរ៉ាវនៃការផ្លាស់ប្តូរខាងក្រោមបង្ហាញពីឥទ្ធិពលដែលបន្ទាយស្រីកំពុងមានលើជីវិតរបស់ស្ត្រី និងបុរសនៅជនបទកម្ពុជា។
ដោយទទួលបានអំណាចដោយការគាំទ្រការកសាងសមត្ថភាពរបស់អង្គការបន្ទាយស្រី សំអាត បានដើរតួយ៉ាងសកម្មក្នុងដំណើរការអភិវឌ្ឍសហគមន៍របស់នាង ហើយថ្មីៗនេះនាងត្រូវបានជ្រើសរើសជាប្រធានបណ្តាញអ្នកសម្របសម្រួលសហគមន៍ដែលតំណាងឱ្យភូមិគោលដៅចំនួន៥
អានអត្ថបទពេញ
ម៉ាលីបានចាប់ផ្តើមធ្វើការឱ្យអង្គការបន្ទាយស្រីក្នុងឆ្នាំ ២០០៨ ជាអ្នកសម្របសម្រួលគម្រោង ហើយក្រោយមកបានក្លាយជាប្រធានក្រុមម្រោងផ្ទះសុវត្ថិភាព ។ តួនាទីរបស់ម៉ាលី ពាក់ព័ន្ធនឹងការភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយដៃគូក្នុងស្រុក ជួយសម្រួលដល់ការគាំទ្រអតិថិជន បង្កើតទំនាក់ទំនងល្អជាមួយអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន និងជួយបុគ្គលិកលើភាពតានតឹងនិងការលំបាកដែលពួកគេប្រឈមមុខ ក្នុងការប្រឹក្សាជាមួយជនរងគ្រោះពីអំពើហិង្សាផ្នែកយេនឌ័រ។
អានអត្ថបទពេញ
ដោយបង្ហាញពីភាពជាអ្នកដឹកនាំ និងជំនាញធ្វើបទបង្ហាញ អ្នកទទួលផលពីអង្គការបន្ទាយស្រី អ្នកស្រី ទូច គឹមហួច ចែករំលែកបច្ចេកទេសកសិកម្មថ្មីរបស់អ្នកស្រីដែលបានរៀនពីគម្រោងប្រឆាំងនឹងបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុរបស់អង្គការបន្ទាយស្រីក្នុងកិច្ចប្រជុំថ្នាក់ជាតិស្តីពីការប្រែប្រួលអាកាសធាតុនៅរាជធានីភ្នំពេញ។
អានអត្ថបទពេញ
កសិដ្ឋានផ្សិតដែលកំពុងរីកចម្រើននេះ គឺជាលទ្ធផលនៃការខិតខំប្រឹងប្រែង និងការលះបង់របស់អ្នកសម្របសម្រួលសហគមន៍ភូមិកំពង់ឆ្នាំង១។ កាលពីខែមីនា ឆ្នាំ ២០១២ អ្នកសម្របសម្រួលសហគមន៍ចំនួន ២៩ នាក់មកពី ៦ ភូមិបានចូលរួមវគ្គបណ្តុះបណ្តាលមួយដែលធ្វើឡើងដោយអង្គការបន្ទាយស្រីស្តីពីការដាំដុះផ្សិតក្នុងក្រុងបាត់ដំបង។ លើសពីនេះ អង្គការបន្ទាយស្រីបានផ្តល់ឧបករណ៍ និងសម្ភារៈចាំបាច់ដល់ពួកគេ ដើម្បីចាប់ផ្តើមកសិដ្ឋានដាំដុះផ្សិតទៀតផង។
អានអត្ថបទពេញ
នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ការខ្ចីប្រាក់គឺជាយន្តការមួយក្នុងចំនោមយន្តការដោះស្រាយដែលជនក្រីក្រនៅតាមជនបទប្រើប្រាស់ដើម្បីដោះស្រាយជាមួយនឹងជីវភាពរស់នៅរបស់ពួកគេ និងព្រឹត្តិការណ៍សំខាន់ៗនៃវដ្តជីវិតរបស់ពួកគេ។ “សមាជិកយកប្រាក់កម្ចីជាចម្បងសម្រាប់វិស័យកសិកម្ម៖ សម្រាប់ធ្វើស្រែ ដាំបន្លែ និងទិញជី។ បន្ទាប់មកសមាជិកភាគច្រើនទទួលបានប្រាក់ចំណេញពីប្រាក់កម្ចីរបស់ពួកគេ ហើយអាចសងវិញបានយ៉ាងងាយស្រួល” លោកជឿន ពន្យល់។
អានអត្ថបទពេញ
កាលពី៦ខែមុន ប្ដីប្រពន្ធ ហួត ហឿម និង ប៉ែន ប៊ុនធឿន មានប្រភពទឹកជិតបំផុតនៅចម្ងាយជាង ១០០ ម៉ែត្រ ដែលធ្វើឲ្យការដាំបន្លែបង្ការរបស់ពួកគេមិនអាចអនុវត្តបាន ហើយរស់ពឹងតែទៅលើការធ្វើស្រែត្រឹមម្ដងក្នុងមួយឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ។ លោក ហឿម មានប្រសាសន៍ថា “ពីមុនយើងត្រូវរែកទឹកច្រើនដងក្នុងមួយថ្ងៃ ដើម្បីប្រមូលទឹក ហើយយើងបានចំណាយប្រាក់យ៉ាងច្រើនទៅលើប្រេងឥន្ធនៈ។
អានអត្ថបទពេញ
គំនិតផ្តួចផ្តើមអភិវឌ្ឍន៍មូលដ្ឋានដូចជាធនាគារគោ និងគម្រោងឥណទានផ្តល់មធ្យោបាយសម្រាប់គ្រួសារដែលរស់នៅជាមួយមេរោគអេដស៍/ជំនួយក្នុងការលើកខ្លួនចេញពីភាពក្រីក្រ។
អានអត្ថបទពេញ
តាមរយៈជំនាញថ្មីដែលបានរៀនជាផ្នែកមួយនៃគម្រោងប្រឆាំងនឹងបម្រែបម្រួលអាកាសធាតុរបស់អង្គការបន្ទាយស្រី អ្នកស្រី វ៉ាន់ សូរ៉ាត បានបង្កើនផលិតភាពកសិដ្ឋានរបស់អ្នក្រីដែលធ្វើឱ្យវាធន់នឹងគ្រោះរាំងស្ងួត និងទឹកជំនន់។
អានអត្ថបទពេញ
លោក គ្រី ចោម អាយុ ៥៩ ឆ្នាំ មិនតែងតែមានកសិដ្ឋានបន្លែទេ។ “មុនពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្តើមដាំបន្លែកាលពី២ឆ្នាំមុន គឺខ្ញុំមិនមានអ្វីធ្វើឡើយបន្ទាប់ពីរដូវច្រូតកាត់ ដូច្នេះខ្ញុំតែងតែទៅផឹកស៊ីស្រវឹងជាមួយមិត្តភក្តិ។ ពេលខ្លះពេលខ្ញុំផឹក ខ្ញុំបានប្រើអំពើហិង្សាទៅលើប្រពន្ធទៀតផង»។
អានអត្ថបទពេញ
អ្នកស្រី ប៊ុន ភឿត បានមកកាន់មជ្ឈមណ្ឌលសិប្បកម្មស្ត្រីសហគមន៍កំពង់ថ្កូវជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីត្បាញក្រមា។ អ្នកស្រីចំណាយពេល៦ខែដើម្បីរៀនពីរបៀបធ្វើក្រមាពីកប្បាសចម្រុះពណ៌តាមបែបប្រពៃណី ហើយឥឡូវនេះអ្នកស្រីអាចត្បាញបានរហូតដល់ទៅ៣ក្រមាក្នុងមួយថ្ងៃ។
អានអត្ថបទពេញ